وقتی تمام راههای پیش روت بن بسته
وقتی پاسخ تمام سوالات خاموشیه
وقتی قحطی مرد میشه و همه بهت نارو می زنن
وقتی همه میون دورویی و تزویر گم میشن
وقتی آدمها تجارت دل راه می اندازن
وقتی عشق بازیچه یه مشت هوس باز میشه
وقتی نمی تونی جلوی پایمال شدن حقی رو بگیری
وقتی خودت هم به هوای نفست اسیری!
وقتی هیچ کس و هیچ چیز منتظرت نیست
وقتی همه و حتی خودت برات تکراری می شن
وقتی هرروز باید ببینی ولی دم نزنی و خفه شی
اون وقت به جایی می رسی که واسه مرگت ثانیه شماری میکنی...
می خوام برم ، دورتر ودورتر .... ، شاید بتونم ازین سیاهی فاصله بگیرم! می خوام برم جایی به وسعت تموم عالم... خودم رو توش گم کنم...
آره دارم فرار می کنم!.......
ما برفتیم و تو دانی و دل غمخور ما
بخت بد تا به کجا می برد آبشخور ما
به دعا آمده ام ، هم به دعا دست برآر
که وفا با تو قرین باد و خدا یاور ما
هر که گوید که کجا رفت خدا را حافظ
گو به زاری سفری کرد و برفت از بر ما
شب غریبی
شب غریبی است نمی دانم چرا همه جا نشانی از تو می یابم
به آسمان نگاه می کنم درخشش ستارگان را می بینم و چشمان تو را به خاطر می آورم
نسیم خنک شبانگاهی را حس می کنم و به یاد صدای تو می افتم
خدای من
چرا عشق باید با جدایی همراه باشد
چرا همیشه عشق در شوق وصال جلوه گری می کند
از این تنهایی دلم گرفت
نمی دانم این حس چیست
نمی دانم چرا چشمانم مرا یاری نمیدهند
مگر شب نیست پس چرا خواب را حس نمی کنم
دیگر نمیتوانم
دیگر توان دیدن خواب های زیبا را ندارم
قلبم از عشق میسوزد و روحم از فراق
نمی دانم سرانجامم چیست
نمی دانم تا به کی در این خلوت و آرامش و سکوت به انتظار بنشینم
نمی دانم یگانه عشق من، سکوت و تنهایی مرا میبینی و به انتظارم پاسخی نمی دهی؟
اما میدانم
تا دشت شقایق راهی چند باقی است.
صبر باید کرد
چشمهایم منتظر شکفتن شقایقها می مانند.
پس تو ای یگانه باغبان دشت شقایق بیا منتظرم..............................